„Wszystko mnie wkurza. Nie mam siły. Nic mnie nie cieszy.”
To nie slogan z reklamy, to codzienne zdanie wypowiadane przez dziesiątki młodych ludzi. I nie, to nie oznacza, że coś z nimi jest nie tak. To znak, że dzieje się w nich zbyt wiele, a nikt ich nigdy nie nauczył, co z tym zrobić.

Dziś młodzież dorasta w świecie, który wymaga od nich dojrzałości emocjonalnej, jakiej sami dorośli często nie mają. Nauczyciele oczekują wyników. Rodzice, spokoju i współpracy. Rówieśnicy, lojalności, stylu i pewności siebie. A media społecznościowe? One udają, że wszyscy poza tobą świetnie sobie radzą.

Trudno się w tym nie zgubić.

Czasem bunt to nie etap. To cichy krzyk o pomoc, który przybiera różne formy. Dla jednego będzie to wycofanie i milczenie. Dla innego, złość, cięta riposta, niechęć do kontaktu. Jeszcze ktoś inny zacznie unikać szkoły, znajomych, nawet samego siebie. A najczęściej, po prostu „znika”. W emocjach, w myślach, w telefonie.

I wtedy pojawia się pytanie: czy ktoś go jeszcze naprawdę widzi?

W poradni psychologiczno-pedagogicznej ANIMA nie pytamy młodzieży: „Dlaczego się tak zachowujesz?”, tylko:
„Co się dzieje w środku?”

Bo wierzymy, że młody człowiek nie potrzebuje ani kazań, ani etykiet. Potrzebuje bezpiecznego miejsca, gdzie może być sobą, nawet jeśli sam jeszcze nie wie, kim jest.

I wiesz co? My naprawdę słuchamy.

Nie trzeba diagnozy, żeby porozmawiać. Nie trzeba „czekać, aż samo przejdzie”. Czasem wystarczy jedno spotkanie, żeby zrobiło się trochę jaśniej. Czasem rozmowa to pierwszy krok do tego, by coś wreszcie ruszyło.

Więc jeśli jesteś nastolatkiem – zapamiętaj:
Nie musisz być gotowy. Wystarczy, że jesteś.
A my jesteśmy dla Ciebie.